Amaretti zijn er in verschillende soorten en maten, maar in de basis zijn er twee grote verschillen; secchi of morbidi. Oftewel droog (en hard), of zacht (en een klein beetje taai). Er zijn nog wel andere onderscheiden te maken. Zo schijnen de echte amaretti di Saronno niet met amandelen, maar met abrikozenpitten gemaakt te worden. Er moeten eigenlijk bittere amandelen in amaretti (amaro = bitter), maar die zijn helaas zeer lastig te vinden in Nederland omdat er het giftige blauwzuur in zit (wanneer ze in het buitenland worden aangetroffen; direct inslaan! Ze blijven lang goed). In Italiaanse recepten worden er vaak half gewone, half bittere amandelen gebruikt. Deze verhouding kan ook tweederde-eenderde zijn. Er is in Nederland wel bitter amandel aroma te vinden wat de smaak van de koekjes ten goede komt, maar zonder zijn ze ook erg lekker. Het onderstaande recept is er een uit de ‘zachte’ categorie. De buitenkant is een beetje uitgedroogd en de binnenkant is een soort luchtige marsepein. Niet zo heel verwonderlijk wanneer je naar de bestanddelen kijkt. De koekjes zouden nooit in dit boek staan wanneer er geen kikkererwten aan te pas zouden zijn gekomen; ze worden gemaakt met aquafaba.
Voor ongeveer 25 koekjes
Bereidingstijd 30 minuten
